Emilka (prawie) dorosła

Emilka i mama szykują się do przedszkola.

Emilka: Mamusiu, ja juz jestem dorosła!

Mama: Naprawdę?
Emilka: No, prawie. Chciałabym juz byc taka dorosła jak ty.

Mama: Dlaczego bys chciala?
Emilka: Bo chodziłabym do pracy.

Mama: A gdzie będziesz pracować?
Emilka: W bibliotece jak ty!

Mama: A moze na przykład zostaniesz panią przedszkolanką?

Emilka: Nie, bo panie przedszkolanki to nie są dorosłe.

Chwila zastanowienia.
Emilka stwierdza: Panie przedszkolanki to co innego!