Lila rozpaczająca

Lila postanowiła pobawić się Barbie. Mama zdjęła jej pudło z lalkami i ubrankami oraz szafę. Zapomniała jednak wyjąć Liliance domek dla Barbie i po chwili usłyszała rozpaczliwy głosik dobiegający z pokoju.

- O matko! - wołała Lilka - O matko Boska! Matka mi nie dała domku! Ludzie, no ratujcie mnie!

Lila kolorujaca

Mama sprząta w kuchni. Lilianka rysuje w kolorowance.
- Już ! - Lila przebiega do kuchni i pyta: - Możemy coś porobic teraz razem?
- Daj mi jeszcze chwilke Lilusiu, muszę tu skonczyc - prosi mama.
- Ale nie mam co robić - żali się Lila.
- A nie możesz jeszcze jednego obrazka pomalowac?
- W kololorowance? - musi się upewnic Lila.
- Tak. Pomaluj jeszcze jeden ostatni.
- No dobrze. Ale naplawde ostatni - na to Lila i dodaje grożac paluszkiem - Ostrzegam! Ostatni!

Emilka bombowa

Mama zrobiła na śniadanie kaszę jaglaną z owocami. Nie spotkało się to z entuzjazmem Emilki.

- Jedz Emilko - powiedziała mama - To jest po prostu witaminowa bomba.
- Taaa bomba - Emilka z powatpiewaniem spojrzała na swoją miseczkę - I może mi tu jeszcze zaraz wybuchnie?

Lila rysująca

Lila zawzięcie rysuje, to jedno z jej ulubionych ostatnio zajęć.
- Jak ładnie malujesz Lilusiu - zachwyca się mama - Dasz mi ten obrazek?
Lila namyśla się chwilę i oznajmia:
- No zobaczymy. Jak będziesz grzeczna to ci dam.

Lila rosnąca

Lilę często można spotkać w okolicach przed pokojowego lustra, gdy kontempluje swe odbicie i dochodzi przy tym do wniosku, że duża z niej dziewczynka. 

Pewnego razu mama zajęta w kuchni słyszy dobiegajacy z przedpokoju zdziwiony glos Lilki:

- Jezus Maria! No jaka ja juz jestem wielka!

Lila obiecująca

Lila radośnie zdaje rodzicom relację z przedszkola:

- Wiesz mamo, a dzisiaj w przedszkolu skakałam z Edytką po kanapie. I po parapecie też!

- Hmm... - zamyśla się mama - A co pani na to powiedziała?
- Pani powiedziała, że NAM OBIECUJE, że już więcej tak nie będziemy tak robić!

Rodzice śmieją się:
- Chyba WY OBIECALIŚCIE, że już tak więcej nie będziecie robić?
Lila stwierdza bardzo poważnym tonem:
- To rzeczywiście jest trochę śmieszne.

Lila Dobra Rada

"Kup, kup tej dziewczynie biały welon..." - w radio śpiewa rzewnie Seweryn Krajewski.

- Trzeba poprosić! - radzi życzliwie Lila.

- O co poprosić? - nie rozumie mama.

- Jak się chce, żeby coś kupić, to trzeba poprosić - odpowiada Lila.

Lila Koniec Kropka

Trzeba to sobie szczerze powiedzieć: Lilianka nie jest już małą dzidzią. Sama o sobie mówi, że jest "dużą kobitą".
Duża kobita, koniec kropka.

"Koniec kropka" to powiedzonko, które Lilka gdzieś usłyszała i przywłaszczyła na swój użytek. Doskonale wie, kiedy go użyć i używa nader często. Na przykład stwierdza przy obiedzie:

- Zjem krupniczek, ale bez marchewki i bez żadnych owoców*, koniec kropka.

Lub:

- Nie chcę jeszcze iść spać, pójdę się pobawić, koniec kropka.

Są jeszcze inne powiedzonka, jak zaczepne "a co, nie wolno?"

- Zjem sobie czekoladki po obiadku, a co, nie wolno?

Lub gdy mama z Lilą rozmawia i o coś pyta, Lila łaskawie odpowiada, ale na koniec dziwi się "a czemu mnie tak pytasz?".

 

W życiu Lilki i jej rodziny zaszły ostatnio ważne zmiany.

W sierpniu mama wróciła do pracy. Wiele można by powiedzieć na ten temat, lecz na pewno nie to, że spotkało się to z entuzjazmem Lilianki. Pierwszego dnia nawet chętnie została z tatą (miła odmiana po ponad trzech i pół roku bycia z mamą).

Drugiego dnia jednak, widząc mamę szykującą się do pracy, Lila zapytała: Gdzie idziesz?
- Do pracy - odpowiedziała mama, na co Lilka wielce oburzona stwierdziła:
- No przecież wczoraj byłaś!

Któregoś dnia Lila odwiedziła mamę w pracy. Mama pracuje w bibliotece. Biblioteka (chociaż nie ta mamy) to miejsce, które Lila doskonale zna z licznych wizyt od czasów niemowlęcych. Wiadomo, w bibliotece są książki, które wypożycza PANI.

- Jak ci się u mnie podoba? - zagadnęła Lilkę mama.

- Dobrze. Ale gdzie jest pani? - spytała na to Lila.

- Tutaj to ja jestem ta pani - powiedziała mama.

Lilka nie uwierzyła.

- Ty nie jesteś pani, ty jesteś mama!

 

Nadszedł wrzesień i Lila poszła do przedszkola. Do przedszkola chodzi chętnie, kryzys następuje w szatni, bo kiedy Lila widzi rozpaczające dzieci, postanawia dla towarzystwa porozpaczać razem z nimi. Po 4 dniach swej przedszkolnej kariery zdołała również nabyć katar, który mama jakimś cudem w weekend zwalczyła.

I od poniedziałku od nowa: mama i tata do pracy (w mniemaniu Lili po to tylko by zarobić pieniążki na wymarzony domek doktor Dosi), Emilka do szkoły (trzecia klasa!), a Lila do przedszkola, koniec kropka.

 

*za owoce Lila uważa pietruszkę tudzież ziemniaki;-)

Lila sklepowa

Lila nawet chętnie pojedzie do jakiegoś hipermarketu albo centrum handlowego. To za sprawą różnych koników, motorków, karuzeli czy innych ciuchci, które są tam poustawiane i na których po wrzuceniu 2 zł można się chwilę pobujać, pokręcić czy potrząść. (Z powodu tego trzęsienia mama nazywa te zabawki trzęsidupkami, a Lilka to nawet bardziej dosadniej ujęła, wołając na pół sklepu: "Chcę na trzęsi-DUPĘ").

Po obiecanej przejażdżce ciuchcią Lila miałaby jeszcze ochotę na karuzelę.

Mama tłumaczy: To następnym razem, dzisiaj nie mam tyle pieniążków.

Lila doradza życzliwie: To może kupisz pieniążki?
Mama: O, a gdzie mogę kupić?

Lila: Może w Kauflandzie?

Emilka interesowna

Emilka umówiła się na popołudnie na plac zabaw z przyjaciółką.

Mama zastrzegła, że Emilka pójdzie pod warunkiem, że będzie grzeczna.

Około południa przyjaciółka przysłała Emilce sms-a, że niestety nie będzie mogła się spotkać.

Emilka zrezygnowana: I po co ja byłam grzeczna?

Lila wyrośnięta

Lilianka wraz z mamą, jak co rano, odprowadziła do szkoły swoją starszą siostrę.

- Chciałam - westchnęła z zazdrością wychodząc ze szkoły - też chciałam chodzić do szkoły.

- Będziesz chodzić do szkoły, jak będziesz duża - pocieszyła Lilę mama.

- Ja już jestem duzia! - oświadczyła Lila.

- Musisz jeszcze trochę urosnąć - powiedziała mama.

- Ja już UROSNĘŁAM!

Lila groźna

Wieczór. Ciemno w pokoju. Lila w swoim łóżku przymierza się do zaśnięcia.

Nagle słychać wesołe: "Głowa, ramiona, palce nóg, palce nóg..."

To Szczeniaczek-Uczniaczek, znów się sam załączył.

Lila groźnie: Piesku! Śpij, a nie gadaj!

Lila tłumacząca się

Emilka i Lila były z tatą w figloraju.

Po powrocie Emilka naskarżyła mamie na Lilę: Lila strasznie płakała, bo nie chciała wyjść z figloraju!

Lila skruszona tłumaczy się: To tylko takie małe płakanie.

Lila stanowcza #2

Lila jest z mamą w sklepie.

Kiedy bierze do ręki buty na obcasie mama mówi: Lilusiu, zostaw te buty, to nie są dla dzieci buciki, to są dla pań.

Chwilę później mama bierze inne damskie buty do ręki.

Lila: Mamo zostaw, to nie dla ciebie, to dla pani!

Mama: Ale ja jestem pani.

Lila stanowczo: Nie, ty nie jesteś pani!

Mama: Jak to nie jestem pani?

Lila: Ty nie jesteś pani, ty jesteś mama!

Lila skrarżąca się

To był męczący dzień. Lila wraz z rodzicami dzielnie załatwiała różne urzędowe sprawy, zdobywając kilka drogocennych kwitków;-) Teraz jedzie już samochodem do domu i trochę marudzi.

Tata mówi do mamy: Jest już śpiąca.

Lila żalącym tonem: Tak, jestem śpiąca. Tak mnie namęczyłaś!